تارنگار فریاد: شعر و ادبیات، اجتماعی و فرهنگی

در انجیل از عشق به عنوان مجموعه‌ای از اعمال و رفتارها نام برده شده است که معنایی وسیع‌تر از ارتباط احساسی دارد. عشق مجموعه‌ای از رفتارهای انسان است که انسان بر پایه آنها عمل می‌کند. در انجیل به افراد سفارش شده که علاوه بر معشوق خود و حتی دوستانشان دشمن خود را نیز دوست داشته باشند. در کتاب مقدس مسیحی از این عشق فعال در اول قرنتیان سخن به میان آمده است:

عشق صبور است، عشق مهربان است. هرگز حسادت نمی‌کند، هرگز به خود نمی‌بالد، مغرور نیست. گستاخ نیست و خودخواه نیست، به سادگی خشمگین نمی‌شود، خطاهای دیگران را به خاطر نمی‌سپارد. عشق از همدمی با شیطان لذت نمی‌برد بلکه دوستدار حقیقت است. همواره حافظ است، همواره به دیگران اعتماد دارد، همواره امیدوار است و همواره پاینده‌ است. عشق هرگز شکست نمی‌خورد.

کتاب مقدس، عهد جدید، نامه‌های پولس، نامه اول به قرنتیان ۸-۱۳:۴

Love is patient and kind; love does not envy or boast; it is not arrogant or rude. It does not insist on its own way; it is not irritable or resentful; it does not rejoice at wrongdoing, but rejoices with the truth. Love bears all things, believes all things, hopes all things, endures all things. Love never ends.

1 Corinthians 13:4-8

دوست داشتن کسانی که دوستمان می‌دارند کار بزرگی نیست، مهم این است آنهایی را که ما را دوست ندارند هم دوست بداریم.

عیسی مسیح

۱۰ مهر جشن مهرگان روز مهرورزی و مهربانی فرخنده باد